Aan de Van der Hagenstraat in Ede-Zuid staan ze keurig in een rijtje te wachten. Vijf flats; De Elskamp, Groot Haversteeg, De Brugge, Groot Derxgoed en Willem Maris. Het is een mooi, zonnige septemberochtend en community builder Katja Bensalem heeft in de hal van De Brugge-flat een statafel, bloemen, kannen koffie en thee én kletskoppen neergezet. “Een meer toepasselijk koekje kon ik voor deze ochtend niet vinden,” vertelt ze, als we samen met bewoner Stefan in gesprek zijn. Verslag van de allereerste Liftkoffie in De Brugge-flat.
Voordat Stefan uiteindelijk aanschuift, deelt Katja eerst haar avonturen in Groot Haversteeg, de dag ervoor. “Dat was wel bijzonder. Ik had de koffie, thee en koekjes nog niet neergezet of ik werd al aangesproken door een bewoner. Hij vertelde direct dat hij niet de huismeester van de flat was. Wel doet hij van alles in en rondom de flat, als bewoner, omdat hij het fijn vindt wat bij te dragen.”
Zoeken naar wat mensen drijft
Katja lacht, ze is in haar element in de hal van de flat. Ze heeft dan ook bewust voor het werken vanuit ABCD gekozen. Anders dan bij een opbouwwerker is de focus niet gericht op bijdragen aan een beleidsagenda, maar op de ABCD-werkprincipes. Vooral dus: professioneel koffiedrinken, werken aan ontmoetingen en relaties tussen mensen. Niet denken en werken vanuit tekorten, maar vanuit overvloed werken aan gemeenschapskracht. Katja vertelt over haar drive: “Werken vanuit ABCD past bij mij. Ik geloof niet zo in plannen die ik dan allemaal ga verzinnen voor bewoners. Ik vind het veel prettiger om gewoon in gesprek te gaan, ongedwongen. Met mensen zoeken naar wat hen drijft, naar ‘haakjes’. Om die te kunnen verbinden met haakjes bij andere bewoners.”
Niet passief afwachten
Dat ABCD passief afwachten is tot bewoners zelf ‘in the lead’ komen, is een misverstand. “Nee, ik kom allerlei mensen tegen en daar ga ik actief mee in gesprek. Als je dan merkt dat verschillende mensen iets willen doen of organiseren, bijvoorbeeld rondom afval, een BBQ of welk onderwerp ook, dan probeer je ze met elkaar te verbinden. Zonder al te dwingend of sturend te zijn. Daar zit voor mij echt de lol van dit werk in. Mooi voorbeeld is wat ik heb meegemaakt rondom huiswerkbegeleiding. Dan ontmoet ik eerst iemand die dat wil en inhoudelijk kan, vervolgens iemand die graag voor fruit en wat te drinken zorgt én iemand die wel een leuke afsluiting wil organiseren. En die mensen leren elkaar vervolgens weer kennen, en wellicht nog wat ouders, waardoor er weer van alles kan ontstaan. Dat vind ik mooi!”
06-nummer
Passief afwachten is er deze ochtend ook niet bij. Sterker nog, ineens komt er een hip geklede jongeman de hal inrennen. Katja vraagt hem toch maar of hij koffie wil. Tot onze verbazing zegt hij: “Ja, heerlijk, prima.” De reden is dat hij geen tijd heeft gehad om thuis koffie te drinken. Hij verdwijnt snel, maar weet nu wel dat we hier staan. En roept Katja nog na dat hij het erg waardeert. Dat is ook wat bewoner Stefan zegt, die even later aan de statafel komt staan. “Deze flat wordt altijd vergeten. In de Elskamp en Groot Haversteeg wordt van alles georganiseerd, maar hier niet. Wat mij betreft mag je hier iedere dag wel komen staan!” Stefan weet waarover hij praat. Hij woont hier al sinds 2017. “Ja, ik heb veel ruimte, maar ook best een hoge huur. Een eengezinswoning zou me best wat lijken. Met een tuin en een eigen kamer voor mijn zoontje.” Stefan is in Ede geboren, heeft een tijdje in Veenendaal gewoond, maar is blij weer terug te zijn. “De mensen zijn hier gewoon wat socialer en vriendelijker. Ook in de flat ken ik gewoon leuke mensen. Mijn buren gaan nu wel verhuizen, dat vind ik best jammer.” Geen idee hoe we erop komen, maar uiteindelijk gaat het over BBQ’en. Stefan wijst naar het bord met de huisregels. “Het mag wel, op het balkon, maar alleen met elektrische apparaten. Zelf vind ik BBQ’en op houtskool veel leuker.” Katja wijst op het enorme grasveld achter de flat. Is dat geen plek om eens lekker met andere bewoners te BBQ’en? Op houtskool? Stefan slaat er op aan en geeft Katja zijn 06-nummer. “Het lijkt me hartstikke leuk om daar een rol in te spelen, zeker als jij dan bier tapt,” zegt hij lachend en hij wijst naar mij. “En er moeten wel meerdere BBQ’s zijn, want vlees en halal en vega, dat geeft allemaal gedoe.” Lachend loopt hij naar buiten.
ABCD denkt niet ‘in getallen’
Inmiddels is er ook een andere bewoner aangeschoven. Ze organiseert om de week een Kinderinloop in de Elskamp en draait ook regelmatig de Bijbelclub, op zaterdag. Ze blijkt niet in de Elskamp, maar in De Brugge te wonen en blijft gezellig even hangen. Er komt ook een woonconsulent van Woonstede langs. Ze slaat onze koffie en koekjes af, omdat ze op bezoek gaat bij een jarige bewoner. “En daar krijg ik een stuk taart.” Ze vraagt Katja of het een succesvolle ochtend is. Katja knikt, er zijn al drie bewoners voor koffie blijven hangen en het nodige ‘hallo en goedendag’-contact geweest. As ze weg is, hebben we het over ‘in getallen denken’. Katja: ”In eerdere functies werd het succes van mijn inzet afgemeten aan hoeveel mensen er aan activiteiten meededen. Terwijl die deelnamecijfers natuurlijk niks zeggen over hoe betekenisvol een activiteit is. Het was het wel eens zo erg dat we snel mensen gingen zoeken bij een activiteit, omdat de wethouder langs zou komen. Daar wil ik voortaan bij weg blijven.” In ABCD draait het gelukkig niet om output-aantallen. Iedereen doet ertoe, alle kleine bewegingen en ontmoetingen zijn betekenisvol en zorgen voor reuring in een wijk. Als je aansluit bij waar mensen energie van krijgen en werkt aan relaties, komt van het een steeds weer het ander.
Haakjes
Katja vertelt nog een keer over de dag ervoor, bij Groot Haversteeg. “Daar kwamen in de loop van de ochtend meerdere mensen langs. Iemand met tal van talenten die hij, naar eigen zeggen, allemaal heeft weggedronken. Verderop in het gesprek, bleek ook deze man een buurtBBQ te missen. Daarnaast had hij veel interesse in verschillende godsdiensten. Dat zijn twee haakjes. Ik ben ook nog even buiten geweest. Daar zaten een dame en drie heren te roken. Na wat ‘vroeger was alles beter’-gemopper, kantelde het gesprek. De bewoners moedigden me aan een flyer te maken en die op te hangen in de hal. Ook ging het over het tijdstip van de Liftkoffie. Of ik er niet vroeger kon zijn. Bijvoorbeeld om zes uur, want dan vertrekken veel mensen naar hun werk. Dat geeft me weer informatie over de flat. Een van de mannen vond de Liftkoffie in ieder geval zo gezellig dat hij er volgende keer zijn wekker voor gaat zetten!”
No Comments